بررسی فراوانی حوادث شغلی ارجاع شده به بخش‌های معاینات بالینی شهر تهران و شهرری از 1/9/1385 لغایت 30/8/1386

زمینه و هدف: در جهان امروزی نقش نیروی انسانی به عنوان موتور محرکه اقتصاد غیرقابل انکار است و یکی از موارد مهم منجر به از دست رفتن نیروی کار و اتلاف ساعات کاری، حوادث ناشی از کار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی دسته ای از عوامل و پارامترهای دموگرافیک در حوادث شغلی است. روش بررسی: دراین مطالعه482 مورد مراجعه کننده به واحدهای معاینات مراکز پزشکی قانونی شهر تهران و شهرری که از حادثه کار شکایت داشتند و برای اولین بار به پزشکی قانونی مراجعه کرده بودند (معاینه اولیه) توسط پرسشنامه تحت سؤال و بررسی قرار گرفتند. نتایج: از 482 مورد نمونه جمع آوری شده، 6/95% مرد و 4/4% زن بودند. 8/59% نمونه ها زیر 30 سال و بقیه آنها بالای 30 سال سن داشتند. 8/94% نمونه ها ایرانی و 2/5% آنها افغانی بودند. 9/64% نمونه ها دارای سطح سواد راهنمایی و پایین تر بودند. میزان درآمد 3/90% نمونه ها کمتر از 4000000 ریال در ماه بود. 5/46% نمونه ها بیش از 48 ساعت در هفته کار می کردند. 1/87% نمونه ها فاقد آموزش فنی و 9/12% دارای آموزش فنی در خصوص کارشان بودند. 7/53% نمونه ها دچار آسیب در اندام فوقانی شده بودند. 7/16% حوادث ناشی از کار در شرکت کنندگان در این مطالعه (کمترین) در روز شنبه اتفاق افتاده بود (با خطای معیار 6/1% و حدود اطمینان 9/19-5/13%). نتیجه گیری: افزایش سطح تحصیلات و گذراندن دوره آموزش کاری در کاهش رویداد حوادث ناشی از کار در مواردی که به پزشکی قانونی مراجعه کرده اند مؤثر بوده است. همچنین، ساعت کار بیش از حد مجاز در بروز حادثه کار در این افراد تأثیر دارد. اندام فوقانی بیشتر از سایر اعضا، در حوادث ناشی از کار در معرض آسیب قرار دارد.